In eer herstel kapelletje Peperstraat op maandag 15 augustus 2022. Na een onderbreking van 2 jaar wegens Covid-19 werd onze jaarlijkse traditie verder gezet op maandag 15 augustus 2022. We bevonden ons midden in een hittegolf. Het was afwachten of de weergoden ons gunstig gezind zouden zijn. Het weerbericht werd dan ook van heel dichtbij gevolgd. Er werd een beetje regen voorspeld en voor het eerst sinds dagen was de buitentemperatuur een paar graden lager. De zon hield zich schuil achter de wolken en zo was het buiten heel aangenaam voor de talrijke aanwezigen. Bijzonder wil ik vermelden dat op 1 mei 2002 het eerste kapelletje in eer hersteld werd, dat is exact 20 jaar geleden. De “Heemkundige kring” herstelde tot op heden 22 kapelletjes. De kleine plechtigheid werd zoals de traditie het voorschrijft geopend door de Koninklijke Harmonie de Stroobanders. De talrijke aanwezigen werden verwelkomd door Armand Mesotten ondervoorzitter van de Heemkundige Kring. Yvonne Dewarier vertelde ons de geschiedenis van het kleine kapelletje: Zoals het jaartal boven de nis aangeeft, werd dit kapelletje gebouwd in 1893 op een perceeltje grond van 49 centiare dat aangekocht werd door Henri Eersels-Poesmans. Iedereen herinnert zich het kapelletje vanuit zijn kinderjaren, maar niemand weet iets af van de bouwers of van speciale intenties verbonden aan dit bakstenen gebouw. Tot 1975 stond in de nis achter een glazen venstertje een antiek stenen mariabeeldje. Op een morgen was het beeldje verdwenen. Ter vervanging werd er een krijten beeldje van Onze-Lieve-Vrouw van Beauraing (Onze-Lieve-Vrouw met het gouden hart) ingezet: een gekroonde Onze-Lieve-Vrouw met open armen en een hart met stralenkrans. Het beeldje stond achter een smeedijzeren traliewerk. Tijdens de meimaand werd het kapelletje door de meisjes van de Peperstraat versierd met papieren rozen in de kleuren wit en blauw zoals dit gebruikelijk was. Maar… voor rozenhoedjes enz ging de buurt steeds naar de naburige Sint- Antoniuskapel van de Dijken. Het kleine stukje grond waarop de kapel staat was een echte ontmoetingsplaats voor de mensen uit de Peperstraat. Buren zochten elkaar ’s avonds op, niet alleen om te bidden, maar ook om over koetjes en kalfjes te praten na een drukke dagtaak. Het bakstenen gebouwtje stond helemaal niet op een rustige plaats. In de tijd dat er bomen gekapt werden op de Dijken en deze dan vervoerd werden met paard en achterspan, is het kapelletje meerdere malen bijna gesneuveld (als de paarden de draai niet konden nemen). Het was een uitgekozen plaats voor verliefden die er onder toeziend oog van Maria hun liefde voor elkaar lieten blijken en de buurtjongens gingen er ’s zondags “sjrumpke zaaien” en “stupke goeien”. Ook vandaag zie je nog regelmatig fietsers en wandelaars even verpozen op de banken. Het kapelletje gelegen in een studentenbuurt kreeg ook regelmatig bezoek van studenten die Maria’s hulp inriepen voor het slagen van hun examens. In 1975, ter gelegenheid van de gouden bruiloft van de echtelingen Eersels-Holsteens kreeg de kapel een speciale beurt door de gemeentediensten. Er werden nieuwe banken geplaatst en kasseitjes gelegd. Toen de Peperstraat vernieuwd werd, werd het beeldje nog eens gestolen. De familie Pierre Dardenne en Lisa Eersels plaatsten terug een Mariabeeldje in het kapelletje. Deze beeltenis van Moeder met Kind, beiden gekroond en Maria met de scepter in handen, stelt ons Maria voor als” Koningin van de Hemel”. Het kapelletje is eigendom van Annie Eersels en werd gedurende vele jaren verzorgd door Pierre en Lisa Dardenne-Eersels. Het kleine erfgoed werd mooi gerestaureerd door de werkgroep kapellen van de Heemkundige Kring. Eerwaarde Heer Pastoor Ludo Vaes zegende het kapelletje en sprak de menigte toe. Voor de kinderen van de buurt werd een tientje gebeden. Het werd voorgebeden door Diaken Jos Holsteens. Het prachtige Marialied “ Liefde gaf U duizend namen” werd ingezet met de Hemelse klanken van klarinet (Herman Vanspauwen) en trompet (Raymond Lamerichs). De aanwezigen zongen uit volle borst mee. Deze viering werd feestelijk afgesloten door de “Koninklijke Harmonie de Stroobanders” De aanwezigen bleven nog een hele tijd napraten met een flesje water dat wegens de hittegolf aangeboden werd ter vervanging van wijn en cava. Iedereen ging tevreden huiswaarts. Tekst: Yvonne Dewarier Foto's: Jean Pierre Valkeneers

Aan een statige eik prijkt een Mariakapelletje en dit sinds mensenheugenis. Het werd door de jaren heen meermaals gerestaureerd. Het laatste kapelletje werd gemaakt in 2011. Het werd toen door de Heemkundige Kring uitgekozen om in de kijker geplaatst en gezegend te worden op 15 augustus door pastoor Guido Heene. De familie Lambrichts–Mesotten die in het achterliggende huis wonen en het kapelletje onderhouden lieten door schoonbroer Jozef Baerts een nieuw kapelletje maken. Het kleine huisje trotseerde weer en wind en was nu aan vervanging toe. De Heemkundige Kring zorgde voor een nieuw gebedshuisje uit stevig materiaal en zo kan de voorbijrijdende fietser of wandelaar Maria begroeten. Dit boomkapelletje met de beeltenis van Onze Lieve Vrouw van Lourdes bevindt zich langs de fietsroute die werd samengesteld door Yvonne Dewarier en uitgegeven door het Gemeentebestuur in samenwerking met de Heemkundige Kring en Fotokring Diepenbeek. Tekst: Yvonne Dewarier

Traditiegetrouw werd op donderdag 15 augustus om 12 uur door de Heemkundige kring een kapelletje in eer hersteld. Het was het 18de jaar op rij en wat het aantal kapelletjes betreft het 21ste. Het werd het kapelletje in de Dorpheidestraat nr 112. De werkgroep kapellen van de “Heemkundige Kring” stak het kapelletje in een nieuw kleedje. Lilianne Jonckheere, voorzitster van de kunstvereniging“ Moza(sj)iek, maakte 2 mooie kunstwerken uit mozaïek . AVE MARIA voor de buitenkant en een prachtige mozaïek achter het Mariabeeld. Om het interieur in mozaïek te vervolledigen schonk zij nog een kruisbeeldje en 2 vaasjes aan het kapelletje. De weersvoorspellingen waren niet zo heel gunstig, donkere wolken dreven over Diepenbeek, maar de regen bleef uit. Deze kleine plechtigheid werd zoals ieder jaar geopend door de “Koninklijke Harmonie de Stroobanders” met de “Processiemars”. Vervolgens verwelkomde Arie Vermin voorzitter van de “Heemkundige Kring” de talrijke aanwezigen. Yvonne Dewarier blikte terug op de geschiedenis van het kapelletje: “Op de plaats van het nu mooi gerestaureerd huis stond in de veertiger jaren een kleine lemen woning die het huisnummer 32 droeg. In dit huisje woonde Henri Panis en Anna Rombouts met hun gezinnetje (2 jongens en 3 meisjes). Het was Anna (An van Trien) die hier een heel bescheiden kapelletje liet bouwen en dit om een heel speciale reden. “Op het einde van Wereldoorlog II nu +/- 75 jaar geleden waren er nog een aantal Duitse militairen achter het kanaal gestationeerd. Frenske Panis (19 jaar en mijnwerker van beroep), oudste zoon van Henri en Anna, samen met drie van zijn kameraden (de vrijers van Jet en José uit Hasselt en Louis Heleven Heidestraat) wilden er het fijne van weten en trokken met de verrekijker in de richting van de sluis. Aan de noodbrug gekomen keerde Louis Heleven terug huiswaarts. De andere 3 kameraden gingen over de noodbrug. Frenske en zijn toekomstige schoonbroers kwamen niet terug. Zij werden opgepakt en naar Duitsland gevoerd. Om de terugkeer af te smeken, liet Anna een kapelletje bouwen dat ze volstouwde met alle mogelijke Maria- en Heiligenbeelden. Hopend dat er één of andere Heilige haar zoon en de andere jongens zou terugbrengen. Buurtbewoners konden voor elke kwaal terecht bij het kapelletje. Een bedevaartsoord is het nooit geworden en Frenske en zijn kameraden zijn nooit teruggekeerd. Meerdere keren vroeg ik mij af wat er met Frenske en zijn kameraden kon. gebeurd zijn? Luc Carlens van de Heemkundige Kring is in de archieven gaan neuzen en diepte na een lange zoektocht een heel verhaal op. Uit een opgetekende getuigenis van een medeweggevoerde (Helene Vanlaer) vernamen we dat Panis Frans van Diepenbeek zou verdronken zijn bij het laden van een schip te Hannover, maar waarschijnlijk moet dit Hamburg zijn. Op 25 mei 1948 heeft de Minister van Wederopbouw in het Belgisch Staatsblad, “vermoedelijk overleden verklaard”, de genaamde: Panis, Ferdinant-Frans, geboren te Diepenbeek op 08 mei 1925, zoon van Panis, Pieter-Lambert en van Rombauts Anna, mijnwerker wonende te Diepenbeek, Dorpheidestraat,32 ongehuwd ; te Neuengamme (Duitsland) in maart 1945; (Neuengamme concentratiekamp bij Hamburg)”. In de jaren negentig raakte de kapel in verval. De toenmalige eigenaar Jean Stokmans en Roger Beelen bouwden een nieuw kapelletje, de echtgenote van Jean, Lucia Speelmans plaatste er het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes in. Jean werd zwaar ziek en overleed een tijdje later. Zijn echtgenote Lucia verzorgde het kapelletje tot het huis verkocht werd". Momenteel verzorgt Mevr Thoelen Josephine, de huidige eigenares, het kapelletje. Pastoor Rik Ramakers sprak heel mooie woorden en zegende nadien het kapelletje en de aanwezigen. Mevr Josephine Thoelen bad een tientje voor de kinderen die in deze buurt opgroeien. De Koninklijke Harmonie bracht het speciaal voor deze gelegenheid door hen bewerkte lied, “Onze-Lieve-Vrouw van Vlaanderen dat door de aanwezigen meegezongen werd. Afgesloten werd met de Processiemars “Maria ter Heide. Na de plechtigheid werd in de prachtige onderhouden bloementuin van Mevr Thoelen ons een hapje en een drankje aangeboden door “De Heemkundige Kring”. Er werd gezellig gekeuveld op deze prachtige locatie en ondertussen mochten we genieten van de betoverende klanken ons gebracht door “De Koninklijke Harmonie de Stroobanders”. Tekst: Yvonne Dewarier

Woensdag 15 augustus het feest van Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart werd traditiegetrouw een kapelletje in eer hersteld door de "Heemkundige Kring". De eer viel ditmaal aan het kleine bakstenen kapelletje op de hoek van de Oude Baan en de Keistraat. De plechtigheid werd geopend door de "Koninklijke Harmonie De Stroobanders". Na de verwelkoming door de voorzitter van de Heemkundige Kring Arie Vermin en de terugblik op de geschiedenis door Yvonne Dewarier, werd het kapelletje plechtig gezegend door Pastoor Rik Ramakers. Paula Jacobs de bezielster en verzorgster van het kapelletje en dit reeds gedurende 60 jaar bad met volle overgave een heel mooi Mariagebed. Na een dankwoordje aan de "Heemkundige Kring" en " de Koninklijke Harmonie de Stroobanders" door Diaken Jos en het wondermooie lied "Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen" ging men onder begeleiding van de "Koninklijke Harmonie de Stroobanders" naar " Zaal de Kei". Hier werd nog gezellig nagekeuveld met een drankje en een hapje dat werd aangeboden door het bestuur van "de Heemkundige Kring". Geschiedenis Kapelletje Oude Baan De steen in de voorgevel van het kapelletje op de hoek van de Oude Baan en de Keistraat vermeld het bouwjaar 1961. De geschiedenis van deze bedeplaats gaat echter terug naar het begin van vorige eeuw. Een rondtrekkend venter van het Reitje, Mietjes-jong genaamd, ging in die jaren van deur tot deur met zijn koopwaar in een rieten mand. Hij maakte van de gelegenheid gebruik om gelden te verzamelen voor de bouw van een kapel op het Reitje. In 1916 werden zijn inspanningen beloond met de bouw van een bakstenen gebedshuisje met pannendak. De buurtbewoners plaatsten in de kapel de beeltenis van de toen populaire heiligen: Donatus (donder, bliksem en brand), Rochus (veeziekten), Apollonia (tegen tandpijn), H.Hart en nog andere beelden. Van meet af aan was de kapel een drukbezochte gebedsplaats, vooral in de meimaand. In 1960 werd de ondertussen versleten kapel afgebroken, mede omwille van de verbredingswerken van de Oude Baan. De buurtbewoners sloegen de handen in elkaar voor een nieuwe kapel, die in 1961 gebouwd werd. Het werd een bakstenen monumentje maar kleiner dan de vorige kapel. Een omhaling voor de bouw van de nieuwe kapel werd gedaan door Jean Jacobs, Paul Vanheusden en Jean Coeymans. Het bouwmateriaal werd geschonken door Jozef Lambrichts - Achten. De heiligenbeelden afkomstig van de oude kapel werden niet teruggeplaatst. In de nis kwam het beeld van O.L. Vrouw van Banneux geschonken door Eerwaarde Heer Jan Lambrichts die ook de kapel inzegende. Ook het kindje Jezus van Praag wordt tot op heden hier vereerd. Foto's van toen vertellen ons dat de inwijding met veel pracht en praal gebeurde. In 1976 werd de kapel en de straten versierd voor het zilveren priesterjubileum van E.H. Jan Lambrichts. Vanaf toen werd er jaarlijks een eucharistieviering opgedragen aan de kapel en dit op de laatste zondag van de meimaand. Op deze dag ging er een processie door de buurt. Paula Jacobs leerde de kinderen, die mee stapten in de processie, Marialiedjes aan. Tot voor een paar jaren werd er in de meimaand nog elke dag de rozenkrans gebeden. Deze kapel wordt reeds gedurende 60 jaar onderhouden door Paula Jacobs. Paula werd onlangs 88 jaar maar is nog dagelijks in de weer met haar kapelletje. Het kapelletje kreeg nu door de werkgroep kapellen van de Heemkundige Kring een heuse opknapbeurt. Het dakje werd hersteld en kreeg een nieuwe laag verf. Losgekomen voegen en plakwerk werden hersteld. De omheining uit smeedwerk werd geschilderd. Het kaarsenhuisje kreeg een nieuwe ruit. Het Mariabeeld en het Kindje Jezus van Praag kregen een nieuw laagje verf en dit werd kunstvol door Paula gedaan. Tekst: Yvonne Dewarier

Dinsdag 15 augustus 2017 vierden wij het feest van Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart. Traditiegetrouw werd door de "Heemkundige Kring" een kapelletje in eer hersteld. Het was het 16de jaar, zonder één jaar over te slaan. Ditmaal werd het kapelletje in de Dennebosstraat uitgekozen. De werkgroep kapellen van de Heemkundige Kring stak het kapelletje in een nieuw kleedje. Het gemeentebestuur zorgde voor een nieuwe bank en een mooie bloemenbak. De kleine plechtigheid werd geopend door de Koninklijke Harmonie de Stroobanders met de 'Hunter mars'. Arie Vermin, voorzitter van de Heemkundige Kring, verwelkomde de talrijke aanwezigen. Yvonne Dewarier blikte terug op de geschiedenis van het kapelletje: "Het kleine bakstenen gebouwtje werd opgetrokken door Maurice Blokken in 1982, op eigendom van Sooi en José Wolfs-Surinx uit dankbaarheid voor een bekomen genezing. In het nieuwe kapelletje werd een beeldje van de Moeder Gods geplaatst. Het beeldje werd door Pater Amandus geschonken. Het was bruin van kleur en stond voorheen op het nachtkastje van Pater Amandus. Ook het kruisje werd door hem opgehangen aan de buitenkant. Het nieuwe kapelletje werd door Pastoor Van Can (toenmalig pastoor in Lutselus) ingezegend. Pater Amandus bleef een trouwe bezoeker van het kleine kapelletje. Jaren geleden kreeg het beeldje een andere kleur, dit was het werk van kunstenaar Rik Verhelst. Vandaag zien we het Mariabeeldje zoals het kunstvol gerestaureerd werd door Margot Indesteeghe. Verder staan er nog een kruisbeeld en kleine beeldjes, die door buurtbewoners in het kapelletje geplaatst werden. Kindje Jezus van Praag, Pater Valentinus en de pelgrim Madonna. Het kleine beeldje van Bernadette werd er door José ingeplaatst en is eveneens prachtig gerestaureerd". Pastoor Rik Ramakers zegende het kapelletje en de aanwezigen. Een buurtbewoner bad een tientje voor de kinderen die in deze buurt opgroeien. De plechtigheid werd verder opgeluisterd met het voordragen van een zelf geschreven gedichtje door José Surinx, de eigenares van het kapelletje. We vervolgden de plechtigheid met het wondermooie lied 'Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen'. De Koninklijke Harmonie bracht het speciaal voor deze gelegenheid door hen bewerkte lied, dat door de menigte meegezongen werd. Afgesloten werd met de Processiemars 'Maria ter Heide'. José Surinx kreeg van buurtbewoner Modest Putzeys een miniatuur kopie van het kapelletje aangeboden. Na de plechtigheid werd in de voetbalkantine De Zwaluw een hapje en een drankje aangeboden door De Heemkundige Kring. Er werd gezellig gekeuveld en ondertussen mochten we genieten van de klanken ons gebracht door De Koninklijke Harmonie de Stroobanders. Tekst: Yvonne Dewarier

15 augustus De Sint Hubertuskapel in Keizel was dit jaar de uitverkoren plaats. Onder een grote belangstelling van vele buurtbewoners en de trouwe aanwezigen startte De "Koninklijke Harmonie de Stroobanders" onder de leiding van gelegenheidsdirigente Tania Braekers deze plechtigheid met de processiemars 'Maria ter Heide'. Arie Vermin, voorzitter Heemkundige Kring sprak het welkomstwoord. Hij betreurde dat er dit jaar zoveel kapellen vernield werden en hoopte dat dit niet meer zou gebeuren in de toekomst. Yvonne Dewarier vertelde de geschiedenis verbonden aan deze kapel. E. H. Pastoor Rik Ramakers zegende de kapel. Rita Nelissen bad een tientje voor en nadien zong de menigte het Marialied "Onze- Lieve-Vrouw van Vlaanderen". Pastoor Rik wenste alle moeders nog een heel fijne feestdag. De plechtigheid aan de Sint Hubertuskapel werd afgesloten door de "Koninklijke Harmonie de Stroobanders" met de 'Europamars'. Mevrouw Arlette Steegmans zorgde voor de mooie bloemstukken. We begaven ons in processie naar 's Lievenheerke op de hoek van de Kalverstraat. Yvonne Dewarier vertelde de geschiedenis en daarna zegende E. H. Pastoor Rik Ramakers het boomkapelletje. Het officiële gedeelte werd afgesloten door de "Koninklijke Harmonie de Stroobanders " met de processiemars 'Maria ter Heide'. Na de inzegening wandelden we naar het "Fruit bedrijf Geerdens". Aan de aanwezigen werd een glaasje aangeboden door de Heemkundige Kring. De harmonie bracht ons nog een mooi concert.

"De geschiedenis van de "Sint Hubertuskapel" Weinig mensen herinneren zich nog het oud kapelletje van het Keizel. Een klein lemen gebouw, witgekalkt met zwartgeteerde stijlen. De venstertjes waren niet voorzien van glas, ze waren afgesloten met vierkante houten sponnen. In de kapel bevonden zich meerdere beelden o.a. een 16de eeuws houten beeld van Sint Hubertus ( dat volgens Paul Pipers afkomstig was uit de oude parochiekerk). Waarschijnlijk vandaar de naam Sint Hubertuskapel. Je kunt het beeld van Sint Hubertus bewonderen in de prachtige beeldenkapel achteraan in de Servaaskerk. Volgens de buurtbewoners was het altijd een Mariakapel. In het verleden werden hier de "Virga Jesse", Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans en nadien en nog steeds Onze Lieve Vrouw van Banneux vereerd. In 1946 was de kapel aan vernieuwing toe. De leem brokkelde af en de kapel werd bouwvallig. Er werd geld ingezameld voor een nieuwe kapel. Theodoor Driesen en Christiaan Martens namen de afbraak voor hun rekening en er werd onmiddellijk een nieuwe kapel gebouwd. Harry Martens aannemer en buurtbewoner bouwde samen met zijn werknemers mee aan de kapel. De eerste steenlegging werd gedaan door Eerwaarde Heer pastoor Mercken. In de kapel bevinden zich verschillende beelden: het beeld van Onze Lieve Vrouw van Banneux, Maria met kind, een beeldje van Onze-Lieve-Vrouw van de Vrede van Medjugorje (Kroatisch dorp) en een klein beeldje van Onze Lieve Vrouw van zeven Smarten. Gedurende de zomermaanden van 1951 tot 1955 werd Onze-Lieve-Vrouw van Banneux door Limburg gedragen. In augustus 1955 was zij te gast in het Dekenaat Hasselt. Op zaterdag 20 augustus om half negen 's avonds werd zij van Hasselt naar Diepenbeek gebracht en aan de Keizelkapel overhandigd aan Diepenbeek. Zij werd hier opgewacht door de kerkelijke en burgerlijke overheid, de Fanfare, al de verenigingen met hun vaandel, heel veel gelovigen en kinderen. In stoet werd Onze-Lieve -Vrouw naar de Sint-Servaas Kerk gedragen en de volgende dagen door de straten van Diepenbeek. Buurtbewoners komen hier nog regelmatig bidden. Er wordt steeds afgesloten met een paar Marialiederen. Rita Pipeleers onderhoudt samen met een paar buurtbewoners deze mooie kapel. De geschiedenis van " 's Lievenheerke" Dit houten kapelletje werd rond 1880 gemaakt door Bér Driesen. Hij hing zijn kunstwerkje aan een afgeknotte eik die "In den Bosch" stond en nog staat op de hoek van de Kalverstraat en Keizel. De buitenkant van het kleine kapelletje had Bér groen en de binnenkant rood geschilderd. In het kapelletje bevestigde hij een houten kruisje met een porseleinen Christusbeeldje. De omwonende noemen het nog steeds " 's Lievenheerke". Elk jaar, voor 1 juni, werd het kapelletje opgefrist met een laagje verf. Op een keer was Bér dit vergeten en wat gebeurde er? De ochtend na 1 juni lag het kapelletje aan de voet van de kopeik. Bér zag daarin een boodschap van hierboven, een verzoek om het kleine kapelletje regelmatig en met zorg te onderhouden. Na het overlijden van Bér Driesen, vonden zijn kinderen een testament waarin hij o.m. als zijn laatste wil te kennen gaf dat het kapelletje elk jaar voor 1 juni moest geschilderd worden. De kinderen schilderden elk jaar plichtsbewust het kleine Godshuisje. Twee keer werd het vergeten en telkens lag het kapelletje op 2 juni onder de boom. De eik bevind zich op eigendom van Door Driesen (kleinzoon van Bér) die tot op heden nog steeds voor het kapelletje zorgt. 's Lievenheerke waakt over zijn omgeving. Weer en wind lieten hun sporen achter en het kleine Godshuisje was aan vernieuwing toe. Door maakte een vijftiental jaren geleden een nieuw huisje en bracht van Lourdes een gezegend kruisbeeld mee. Begin dit jaar werd ook dit boomkapelletje vernield. 's Lieveheerke werd uit de boom gehaald en stukgeslagen.We vonden nog een stukje onder de boom. Door Driesen 91 jaar restaureerde het kapelletje en bracht er een nieuw kruisbeeld op aan. Samen met zoon Guido werd het terug in de boom bevestigd. Laat ons zorg dragen voor deze kleine gebedshuisjes en ze in ere houden voor ons nageslacht . Teksten: Yvonne Dewarier

Op zaterdag 15 augustus 2015, het feest van Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart, werd traditiegetrouw een buurtkapel in ere hersteld. De Heemkundige Kring koos ditmaal voor het kapelletje op de Sint-Janswijk, op de hoek van de Kerklaan en de Meidoornlaan. Het was het zestiende kapelletje dat door de Heemkundige Kring werd gerestaureerd. Na het prachtige zomerweer van de voorbije weken, waren de weergoden ons niet gunstig gezind. Het regende de ganse voormiddag en tegen het middaguur werden de buien nog heviger. Op het ogenblik van de inzegening konden we echter genieten van een enig droog moment, zelfs de zonnestralen gaven ons de nodige warmte. Zorgde Onze-Lieve-Vrouw hiervoor? Onder een grote belangstelling van vele buurtbewoners en de trouwe aanwezigen die er ieder jaar bij zijn, startte De Koninklijke Harmonie de Stroobanders, onder de leiding van dirigent Herman Vanspauwen, deze plechtigheid met de prachtige Processiemars. Armand Mesotten, ondervoorzitter van de Heemkundige Kring, sprak het welkomstwoord en benadrukte dat deze mooie tradities moeten behouden worden. Yvonne Dewarier vertelde ons de geschiedenis verbonden aan dit kapelletje. Dan volgde de inzegening van de kapel door Eerwaarde Heer Willy Habex. Maria Damiaans bad een tientje voor en nadien zong de menigte het mooie Marialied "Onze- Lieve-Vrouw van Vlaanderen". De plechtigheid werd afgesloten door de Koninklijke Harmonie de Stroobanders. Hierna begaven we ons naar het "Literair Café" op het Servaasplein waar de aanwezigen uitgenodigd werden om samen met de leden van deHeemkundige Kring het glas te heffen op deze heuglijke gebeurtenis. Er werd gezellig gekeuveld en nog eens mochten we genieten van een mooi concertje ons gebracht door de Koninklijke Harmonie de Stroobanders.

De geschiedenis van de kapel Nadat in de jaren vijftig de Sint Janswijk gebouwd werd veranderde ons dorpsbeeld. Heel veel jonge gezinnen kwamen zich in deze nieuwe woonwijk vestigen. Pastoor Vandenhoudt kwam met het voorstel om de jaarlijkse Sacramentsprocessie, via deze nieuwe wijk te laten passeren. De buurtbewoners, die zich zeer vereerd voelden dat de processie hier zou voorbijkomen, besloten om op de hoek van de Meidoornlaan een noodkapel op te richten. Jeanne Machiels-Lemoine, die naast de huidige kapel woonde, besloot een lapje grond te schenken om er een kapelletje op te bouwen. De huidige eigenaar is Remy Wysmans. In de buurt werd een bestuur opgericht en vrijwilligers bouwden een noodkapel. Deze kapel werd toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes. De huidige kapel werd opgericht in 1962. De architect was de Heer De Paepe van Genk. Heel de buurt hielp mee. Het bouwmateriaal werd geschonken door Jef Lambrichts-Achten. De kapel werd ingewijd in mei 1962. Vanaf dan passeerde de jaarlijkse processie aan de kapel en ze had hier een rustpunt. Het koor zong het "Tantum Ergo" en de priester gaf de zegen met de monstrans. Tot 2010 kwam de jaarlijkse processie hier om de twee jaar voorbij. In de meimaand verzamelde ook de buurt om aan de mooi versierde kapel de rozenkrans te bidden. Ook het kindje Jezus van Praag wordt er vereerd. Deze kapel kreeg verschillende keren bezoek van vandalen. Het Mariabeeld en ook het beeld van het Kindje Jezus van Praag werden meerdere keren beschadigd. Een derde keer werd het beeld gestolen. Men plaatste toen een beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Banneux in het kapelletje. Het kapelletje werd verzorgd door verschillende mensen, de laatste jaren heeft Maria Damiaans deze taak ter harte genomen. Op 15 augustus kreeg het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes haar plaats terug in de kapel. Het is het eerste Mariabeeld dat geplaatst werd in 1962. Het Mariabeeld had veel geleden maar werd kunstvol gerestaureerd dood Margot Indesteeghe. Zij restaureerde ook het Kindje Jezus van Praag. Het gemeentebestuur bezorgde nieuwe zitbanken. De werkgroep kapellen van de Heemkundige Kring gaf de kapel een grondige opknapbeurt.

Uit respect voor onze voorouders dienen wij dit religieus erfgoed door te geven. Het zijn die mensenhanden die de geschiedenis van onze kapelletjes hebben gekleurd en die ervoor zorgen dat ze nog altijd bewaard blijven. Het zijn die onzichtbaar geworden handen uit het verleden die ons opdragen om verder zorg te dragen voor de stille religieuze getuigen van onze ouders en voorouders.

Het kapelletje op de hoek van de Herenstraat-Kortstraat werd dit jaar uitgekozen. Wij troffen er een heel mooi kapelletje aan, maar het dak was helemaal begroeid met klimop. De eigenaar Roger Deckers schoot zelf aan het werk. Hij knutselde samen met zijn buurman Silvio een prachtig dakje. Op het dak werd het mooie kruis geplaatst dat voorheen niet meer zichtbaar was. De binnenkant van het kapelletje werd opgeknapt door de werkgroep kapellen van de Heemkundige Kring. Er werd door buurtbewoners vertelt dat dit kapelletje gebouwd werd ter vervanging van een verdwenen kapelletje. Er is echter nog een andere geschiedenis aan verbonden. "Mevrouw Marie Bijloos echtgenote van Arthur Steegmans had een miskraam. Hierna was de gezondheidstoestand van Marie heel kritiek. Arthur zocht in deze moeilijke periode zijn toevlucht tot Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes met de belofte dat hij een kapel zou laten bouwen. Uit dank voor de genezing van Marie werd rond 1960 deze kapel gebouwd. Boven de nis is een arduinen steen gemetst met de woorden: "Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes bidt voor ons". Oorspronkelijk stond het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes in het kapelletje, nadien werd er een wit gipsen Mariabeeld "Moeder met kind" in geplaatst. Het beeldje van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes werd geschonken door het echtpaar Jean en Alice Doomen- Holsteens uit Martenslinde na een oproep in de rubriek " Duizendpoot "van HbvL. Dit beeldje was een trouwcadeau van Jean en Alice en werd hen geschonken op 17-06-1960. Verder staat er ook een beeld van de "Heilige Grignion de Montfort" en het "Kindje Jezus van Praag" in. Op vrijdag 15 augustus 2014 het feest van Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart werd dit kapelletje plechtig in ere hersteld onder een zeer grote belangstelling. De kleine plechtigheid werd geopend en afgesloten door de "Koninklijke Harmonie de Stroobanders". De voorzitter van de Heemkundige Kring Arie Vermin hield een korte toespraak.Yvonne Dewarier vertelde de geschiedenis verbonden aan dit kleine kapelletje. Vervolgens werd het gerestaureerd kapelletje ingezegend door pastoor Guido Heene. Na de inzegening werd er gebeden voor de kinderen uit de buurt, een buurtbewoonster bad een tientje voor en samen zongen wij het prachtige Marialied "Onze-Lieve-Vrouw van Vlaanderen". Na de kleine plechtigheid werd in de nabijgelegen kantine op het voetbalveld het glas geheven op deze heuglijke gebeurtenis begeleid door de muzikale klanken ons gebracht door de "Koninklijke Harmonie de Stroobanders". Laat ons onthouden: "Wat de voor ons onzichtbaar geworden handen van onze voorouders gebouwd hebben moeten we in ere houden en bewaren voor het nageslacht"

15 augustus Bij de Heemkundige kring is het traditie om elk jaar een kapelletje dat aan vernieuwing toe is, te restaureren en dit voor het behoud van het klein erfgoed in onze gemeente. Dit jaar deden we dit voor de 12de keer en het was ons 14de kapelletje dat gerestaureerd werd. De "Bodemkapel" aan het kruispunt Pampertstraat-Hoogkeizel werd hier geplaatst door de familie Tubbe (Theeuwissen) en werd ook door hen onderhouden. Enkele jaren geleden stierf de weldoenster en vanaf dan raakte het in verval. Wij troffen er een erg bouwvallige kapel aan. Vorig jaar lag het dak verschillende keren naast de kapel. Het Mariabeeld Onze-Lieve Vrouw van altijddurende bijstand, Pater Valentinus en Sint-Antonius waren heel erg beschadigd. De restauratie werd uitgevoerd door de werkgroep kapellen van de Heemkundige Kring. Ook enkele buurtbewoners droegen hun steentje bij. De Heiligenbeelden werden kunstig gerestaureerd door Margot Indesteeghe. Rechts van het kapelletje stond vroeger een rode klimroos. Er werd een nieuwe geplant. Op het feest van Onze Lieve Vrouw Hemelvaart werd het kapelletje op de "Bodem" onder een grote belangstelling plechtig ingezegend door Pastoor Guido Heene. De plechtigheid werd opgeluisterd door de "Koninklijke Harmonie de Stroobanders". Na de plechtigheid werd in het verenigingslokaal van de Ruiterclub "Ridder Hendrik" het glas geheven op deze gebeurtenis. De receptie werd opgeluisterd door de muzikale klanken van de harmonie. Aan deze kapel is een prachtige legende verbonden. De legende of sage werd opgetekend door Paul Pipers en men vindt ze ook in het boek van Jos Pieters "Diepenbeekse Sagen 2". "Bér Tubbe ging enkele dagen voor zijn huwelijk biechten bij Pater Valentinus (het Heilig Paterke) in Hasselt. Pater Valentinus waarschuwde Bér dat er donkere wolken boven zijn hoofd hingen, doch Bér negeerde deze waarschuwing en huwde. Door zijn huwelijk kwam de boerderij in Hoog Keizel in zijn bezit. Kort na zijn huwelijk werden zijn koeien en varkens ziek en geen enkele hulp kon baten. Zijn kinderen werden dood geboren of stierven heel vlug na hun geboorte. Op aanraden van de buurt gingen Bér en Anna op bedevaart naar de Heilige Bertilla te Rosmeer. Enige jaren ging het beter, er werden gezonde kinderen geboren en ook de veestapel was weer gezond. Tot overmaat van ramp vond Bér op een morgen Anna dood in bed, haar jongste spruit van 3 maanden nog in haar armen. Nadien was er elke nacht een vreselijk lawaai van zware kettingen. In de koestal zat dan een zwarte hond. Ten einde raad ging Bér naar de Paters Minderbroeders te Hasselt. Op een avond kwam een pater naar Hoog Keizel , hij had een dikke boek mee en bad de ganse avond samen met Bér en de knechten. Toen het hels lawaai losbarstte ging de pater naar de koestal, nam een koezeel, ging naar de hond en bond het touw rond zijn hals. Met de hond achter zich aan wandelde hij tot op" De Bodem" en bond het dier vast aan een eik. De pater keerde terug naar de boerderij en zei: " Die hond zal nooit meer terugkomen". De rust keerde weer op de boerderij en als dank liet Bér in1910 een hout en kapelletje tegen de eik hangen.Rond 1925 verdwenen de eiken en werd het huidige stenen kapelletje gebouwd met ernaast een kastanjeboom." Tekst: Yvonne Dewarier

Op woensdag 15 augustus 2012 trokken we na de eucharistieviering onder een stralende hemel in processie naar de Mariagrot. Pastoor Guido Heene en zuster Juliette werden gevolgd door enkele mijnwerkers in uniform, verschillende verenigingen met hun vlag, het zangkoor en een massa volk. De Koninklijke Harmonie de Stroobanders speelde de prachtige processiemars "Maria ter Heide". De voorzitter van de Heemkundige kring, Arie Vermin, sprak het welkomswoord. De geschiedenis van de grot werd uiteengezet door Yvonne Dewarier. Daarna volgende de inzegening van de grot door pastoor Heene, waarna het lied "Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen" werd gezongen door de omstaanders. De feestelijkheid werd afgesloten door de Koninklijke Harmonie. Allen verlieten het bos en begaven zich naar de school waar een receptie werd aangeboden door de Heemkundige kring.

Beschermd door een reusachtige kastanjeboom staat op de hoek van de Kempenstraat en de Ganzebroekstraat eenmooi nieuw kapelletje. In 2008 werd het vorige bouwwerkje slachtoffer van een ongeval, het werd afgebroken en heropgebouwd. Vroeger hing er een klein kapelletje aan een kastanjeboom met daarin een porseleinen Lievevrouwbeeldje. In de volksmond werd dit kapelletje Engelberts kapelletje genoemd. Engelbert Palmers woonde met zijn familie vlak bij het kapelletje dat zich op zijn eigendom bevond. Rond 1925 werd het boomkapelletje vervangen door een stenen kapel, de bouwheren waren Zjang Heleven en Zjang Beelen zoals ik uit verschillende bronnen kon vernemen. Na de bouw kreeg het kleine porseleinen Mariabeeld een ereplaats samen met het beeld van Sint Rochus met de hond in deze nieuwe kapel. Bij ziekten bij het vee en pluimvee werd toevlucht gezocht tot Sint Rochus en in alle nood kwamen buurtbewoners voor hulp en bijstand bidden. In de meimaand werd de rozenkrans gebeden, de vrome buurtbewoners schaarden zich rond de kapel en na het bidden en het afsluiten met een marialiedje werd er over koetjes en kalfjes een hele tijd verder gepraat terwijl de kinderen verstoppertje speelden rondom de kapel. Met het geofferde geld werden missen gedaan en liet men kaarsen branden. De familie Jan Frederix kocht Engelberts huis in het jaar 1936 en woonde er ongeveer tien jaar, al die tijd zorgde deze familie voor het onderhoud van de kapel. Dan veranderde het huis van eigenaar en kwam de familie Heleven-Cosemans er wonen en plichtsbewust zorgden zij voor hun kapelletje. Dit kleine heiligdom werd heel dikwijls door vandalen bezocht maar de familie Heleven herstelde steeds de aangebrachte schade. In 1989 werden de ruiten stuk geslagen en de beeldjes gestolen. De echtgenoten Jef HelevenCosemans en de fam. Wolters plaatsten nieuwe beeldjes in het kapelletje, ditmaal uit plaaster vervaardigd. Sint Jozef met Kindje Jezus, Onze Lieve Vrouw van de Wonderdadige Medaille en Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen (bruin gekleurd). Deze beeldjes zijn nog steeds aanwezig, ze werden bij het ongeval licht beschadigd maar Willy Billen zorgde ervoor dat ze mooi gerestaureerd werden. Ter gelegenheid van de inzegening van de kapel werden er enkele beeldjes bijgeplaatst. De fam. Jacques en Gaby Cosemans - Gubbelmans schonken een mariabeeldje (moeder met kind) onder stolp, fam. Maurice en Jeanine Gyselaers – Nijs een beeldje van het H.Hart dat Jeanine als geschenk kreeg bij haar plechtige communie en de fam. Edgard en Josefa Bollen Goffings een kruisbeeld dat een ereplaats kreeg aan de buitenkant van de kapel, dit kruisbeeld bevond zich op de lijkkist bij de begrafenis van Jeanneke Heleven, de moeder van Josefa . De kapel wordt vanaf nu onderhouden door Jozefa Goffings die tegenover het kapelletje woont. De omgeving werd mooi opgesmukt door personeel van onze gemeente en zo krijgt dit klein religieus landschapselement een meerwaarde voor zijn omgeving, op de bank die erbij geplaatst werd kan de voorbijkomende fietser of wandelaar even tot rust en bezinning komen. Op zondag 15 augustus 2010 het feest van Onze Lieve Vrouw Hemelvaart werd deze vernieuwde kapel onder zeer grote belangstelling ingezegend door Pastoor Guido Heene. De viering werd ingezet door de Koninklijke Harmonie de Stroobanders die voor een extra feestelijke noot zorgden. Na de verwelkoming door Arie Vermin, voorzitter van de Heemkundige Kring, en een terugblik op de geschiedenis van de kapel door Yvonne Dewarier, zegende Pastoor Guido Heene het kapelletje. Carla Hermans bad een tientje voor.Aansluitend zong de menigte het bekende Marialied “Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen”. Deze mooie viering werd afgesloten door de Harmonie de Stroobanders. Nadien werden de aanwezigen uitgenodigd in het cafetaria van de hondenclub “De moedige bijter” in de Ganzebroekstraat om even na te genieten bij een lekker glaasje Stroese, Piepelke, witte wijn of fruitsap dat werd aangeboden door de Heemkundige Kring. In 2010 is het 150 jaar geleden dat het beeld O.L. Vrouw van Vlaanderen gemaakt door beeldhouwer Jean-Baptist De Cuyper in Gent gekroond werd en is het 100 jaar geleden dat ter gelegenheid van een jubileumviering van deze kroning het lied ‘Liefde gaf u duizend namen' gecomponeerd werd door priesterdichter August Cuppens uit Beringen en componist Lodewijk De Vocht uit Lint.

“Liefde gaf U duizend namen, Groot en edel, schoon en zoet; Maar geen een die ’t hart der Vlamen, Even hoog verblijden doet, Als de naam, o Moeder-Maagd, Dien Gij in ons landje draagt; Schoner klinkt hij dan al d’and’ren Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen (bis)”

Tekst: Yvonne Dewarier

Aan het kruispunt van de Kapelstraat, Jeugdstraat en Steenweg stond vroeger een schietboom waarvan er nog een gedeelte overblijft. Deze plaats wordt in de volksmond nog steeds ‘aan de schietboom’ geheten. Vlakbij staat sedert 1909 een kapel, opgericht door de familie Piccaer die de ernaast gelegen hoeve bezat en bewoonde. Deze kapel is toegewijd aan Onze Lieve Vrouw Van Rust. Er zou in de 17de eeuw reeds een kapel gestaan hebben . Dat verdwenen gebouw markeert nog steeds de grens tussen de Kapelstraat en de Steenweg. Ze bevond zich heel waarschijnlijk aan de overkant waar nu het huis Steenweg 1 zich bevindt. Vanaf het leenhof Ter Waerden was er een voetweg (66) die naar het dorp leidde en uitmondde tegenover de Jeugdstraat, vermits er zich toen meer voetgangers dan koetsen en karren in het verkeer bevonden, werd deze weg intens gebruikt. De oudste vermelding van deze kapel dateert van 14 april 1678 in een testament van iemand van de familie Hayweghen. Daarin werd vermeld dat er aan de kapel, jaarlijks brood aan de armen moest uitgedeeld worden voor honderd Brabantse gulden en dat er dan ook een mis moest gelezen worden: ”(..) aen de capelle aen de Waertstraet gelegen nevens de heirbaen op de guederen Van der Waerden en toebehoerende neff Sebastian Houweghen (..) Item laet aen de capelle voorscreven vier honderdt gulden Brabants eens ter hulpe om deselve op te bouwen”. Of het hier om een stenen of lemen kapel ging, kon ik niet achterhalen, ik vermoed dat ze toch wel tamelijk groot was, vermits men er de mis in opdroeg. De huidige kapel aan de schietboom, is een rechthoekig bakstenen bouwwerkje met pannen zadeldak. De voorgevel met dubbele deur draagt de bouwdatum 1909 en wordt bekroond door een stenen kruis met de afkorting AVM. In elke zijgevel zien we een van tralies voorzien venstertje. Ook deze kapel ontsnapte niet aan het bezoek van kunstdieven. Het meest waardevolle beeld, een oude eiken Maria met Kind werd ontvreemd. Het was de dieven enkel om het beeld te doen, vermits zij de kleren en de juwelen in de kapel achter lieten! Op het altaar treffen we nu nog verschillende krijten heiligen aan. Vooreerst de O.L.Vrouw van Rust aan wie de kapel is toegewijd: een Maria door smart overmand, bezwijkt en de leerling Johannes ondersteunt haar. De devotie tot O.L.Vrouw van Rust ontstond in Heppeneert. Daar zoeken vandaag ouders met onrustige kinderen haar nog op. Verder is er een beeld van het H.Hart en van de H. Gerlachus. Ook het beeld van de H. Elisabeth, een kleiner Mariabeeld en de beeltenis van Sint Jozef met Jezus sieren deze kapel. In de kapel bevonden zich ook twee achterglas-schilderijtjes, tegen elke zijmuur één: de maker schilderde op de achterkant van glas een beeltenis van de Ecce Homo en een Maria met dolk (een verwijzing naar Lucas 2,35). Deze zijn echter verdwenen en werden vervangen door twee kadertjes met de beeltenis van Maria en van Christus. De twee kandelaars die op het altaar prijken werden op een dag door dieven meegenomen, maar kwamen terug naar de kapel toen de verzorgster van de kapel Maria Castro, ze herkende tussen de buit van een opgepakte dievenbende. De kapel werd vroeger aangedaan door de Kruisprocessie. Deze processie ging door de velden tijdens de kruisdagen (3 dagen voor Onze Lieve Heer Hemelvaart) met het Kruis voorop en dit om een goede oogst af te smeken. Ook de jaarlijkse Sacramentsprocessie had steeds een kort oponthoud aan deze kapel. De kapel werd tot voor een paar maanden onderhouden door Rosa Achten, dochter van Louis en Maria Achten-Castro die gedurende vele jaren voor het onderhoud zorgden. Bij de Heemkundige Kring is het traditie om op 15 augustus het feest van Onze Lieve Vrouw Hemelvaart een kapelletje in ere te herstellen. Er werd door de buurtbewoners en de Heemkundige Kring heel hard gewerkt om de kapel en de beelden een extra beurt te geven. Op zaterdag 15 augustus werd dit stenen bouwwerkje onder een stralende zon en een zeer grote belangstelling, +/-150 aanwezigen in de kijker geplaatst. De viering werd ingezet door de Koninklijke Harmonie de Stroobanders die voor een extra feestelijke noot zorgden. Na de verwelkoming door onze voorzitter, Arie Vermin en een terugblik op de geschiedenis van de kapel door Yvonne Dewarier, zegende Pastoor Alain Vanherle het kapelletje. Buurtbewoners Vera Achten en Marleen Brinckman baden een tientje voor. Zoals het testament van 1678 vroeg om jaarlijks voor 100 Brabantse Gulden brood aan de armen uit te delen, werd er brood uitgedeeld aan al de aanwezigen. Aansluitend zong de menigte het bekende Marialied “Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen”. Deze mooie viering werd afgesloten door de Harmonie de Stroobanders. Nadien werd er nog een lange tijd nagepraat met een heerlijk glaasje en een lekker hapje in de prachtige tuin van Maria en Etienne Steegmans. Zoals je ziet hebben vele generaties aan deze kapelletjes gebouwd en er zorg voor gedragen en dat meestal op vrijwillige basis. Het zijn die mensenhanden die de geschiedenis van onze kapelletjes hebben gekleurd en die ervoor zorgen dat ze nog altijd bewaard blijven. Het zijn die onzichtbaar geworden handen uit het verleden die ons opdragen om verder zorg te dragen voor de stille religieuze getuigen van onze ouders en voorouders. Gerlachus was van adellijke afkomst, in ieder geval werd hij ridder genoemd . De Heiligen- levensbeschrijvers vermelden over hem dat hij op het slechte pad was, tot de dood van zijn vrouw, van wie hij zielsveel had gehouden hem veranderde. Hij ging op bedevaart naar Rome en Jeruzalem en bij zijn thuiskomst liet hij alle bezit en luxe varen en trok zich terug als kluizenaar , waarbij hij zijn intrek nam in een holle eik. Gerlachus ging zich kleden in een harig hemd, een boetekleed met daarover zijn maliënkolder en sliep op stenen. Als boetedoening mengde hij zijn brood met as en ging elke dag te voet op bedevaart naar Maastricht, naar het gebeente van de heilige Servatius. Alleen ’s zaterdags ging hij naar Aken om Onze Lieve Vrouw te vereren. Gerlachus schonk voedsel aan de armen. In 1165 of 1166 stierf de kluizenaar uiteindelijk in Houthem (Nederland), waarbij het water van de nabijgelegen bron drie keer in wijn zou zijn veranderd . Gerlachus werd aanroepen bij besmettelijke ziekten en bij wondontstekingen. Elisabeth van Hongarije (van Thüringen/Hessen) werd in 1207 geboren als dochter van koning Andreas II van Hongarije. Over de H. Elisabeth, die vanwege haar liefdadigheid “ de koningin der bedelaars” werd genoemd, bestaat een mooie legende. Hoewel het hof zich ergerde aan haar liefdadigheid smokkelde zij toch geregeld brood uit het paleis om het aan de armen te geven. Op een dag werd zij betrapt en sommeerde men haar te tonen wat zij in de plooien van haar mantel verborgen hield. Angstig liet zij zien wat ze bij zich had, maar de broden waren op wonderlijke wijze veranderd in rozen. De H. Elisabeth wordt afgebeeld in koninklijke gewaden, vaak met een kroon op het hoofd. Wegens haar levenslange zorg voor armen en behoeftigen werd de bescherming van de H. Elisabeth afgesmeekt tegen armoede. Als geneesheilige riep men haar aan tegen hoofdroos, haaruitval en kaalhoofdigheid. Voorts tegen kinkhoest, eczeem, kiespijn en kinderziekten. Tekst: Yvonne Dewarier

De ontelbare kapelletjes met een Mariabeeldje langs veld-, bos-, fiets-, en wandelwegen, de vele Mariabeelden in het straatbeeld met elk hun eigen geschiedenis en ook de vele Marialiederen zijn getuigen van een eeuwenoude Mariaverering. Maar ook vandaag nog wordt Maria meegedragen in de processies en ommegangen. In de meimaand die toegewijd wordt aan Maria, komen in verschillende kapellen in ons dorp de buurtbewoners samen om een rozenkrans te bidden en nadien een gezellig babbeltje te slaan. Het zijn plekjes van rust en bezinning. Deze stille getuigen van een schoon en volks verleden moeten bewaard worden voor de volgende generaties. De Heemkundige Kring begon zeven jaar geleden met het restaureren van kapelletjes. Ieder jaar wordt er één in ere hersteld en dit op 15 augustus, het feest van OnzeLieve- Vrouw-Hemelvaart. Dit jaar kozen we voor het kapelletje op de hoek van de Sluisstraat Roerdompstraat. Achter het Albertkanaal op de hoek van de Sluisstraat en de Roerdompstraat werd in de vijftigerjaren een mooi kapelletje gebouwd waarin het beeld van “ Maria, Middelares van alle Genade” prijkt. Waarom staat op deze plaats dit kapelletje met dit Mariabeeld? Zestig jaar geleden waren hier slechts twee straten: De Sluisstraat en de Bijenbergstraat. De bewoners moesten in de meimaand naar de kapel van “de Maten” gaan om de rozenkrans te bidden. Frans Loyens en Rik Vandeweyer waren actief lid van het Marialegioen. Frans was een zeer trouwe Mariavereerder en besloot een kapel te laten bouwen op zijn eigendom, hij droeg ook de kosten van het materiaal. Rik Vandeweyer tekende het plan. Met goedkeuring van Pater Amandus en de groep van het Marialegioen bouwde Rik Vandeweyer het kapelletje. Het beeld van “Maria Middelares van alle Genade” wordt vereerd door het Marialegioen, vandaar dit beeld. In de meimaand rond half acht ’s avonds verzamelde de ganse buurt rondom de kapel en ze brachten hun stoel of bank mee. Pater Amandus, Frans Loyens, Rik Vandeweyer, Justine Hardy en soms ook kinderen baden voor. Om te eindigen werd er een Marialied gezongen en soms speelde Rik Vandeweyer op zijn mondharmonica. Als er zieken of mensen in nood waren werden dit aangegeven voor het bidden. De kinderen kregen van Pater Amandus een spaarkaart, telkens zij naar de rozenkrans kwamen kregen zij een stempeltje. Een volle kaart werd geruild tegen een mooie paternoster. Als iedereen huiswaarts keerde speelden de kinderen verstoppertje rond het kapelletje. De jongens deden zich stoer voor door meikevers te vangen en de meisjes te plagen. Het was voor de ganse buurt een mooie, onvergetelijke tijd… In het vensterraam was een kleine gleuf. Daar konden de bezoekers een gift insteken waarmee missen gelezen werden. Dan stond in het parochieblad te lezen: “Mis voor de intenties van het kapelletje van de Sluisstraat”. Zolang de Paters Passionisten op Rooierheide verbleven werd er elke meimaand gebeden aan het kapelletje en toen de Paters vertrokken was het voorbij! Het kapelletje wordt onderhouden door Isidoor Loyens (zoon van Frans) en zijn echtgenote Bertha Droogmans. Isidoor herstelde het dak en gaf de binnen- en buitenkant een opfrissing. Op vrijdag 15 augustus 2008, feest van Onze Lieve Vrouw Hemelvaart, werd na de eucharistieviering op Rooierheide dit kapelletje plechtig ingezegend door Eerwaarde Heer Pastoor Guido Heene. Samen met het bestuur van de Heemkundige Kring, buurtbewoners en sympathisanten begaven we ons naar de Sluisstraat. Onder een zeer grote belangstelling zegende Pastoor Guido Heene het gerenoveerde kapelletje in. Een buurtbewoner bad een tientje voor en tot slot zongen de aanwezigen in koor” Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen” begeleid op accordeon door Lowieke Dehasque. Na het officieel gedeelte werden de aanwezigen uitgenodigd in de kantine van de Tennisclub “Het Sas” om samen met het bestuur van de Heemkundige Kring nog even na te praten. Bij het huiswaarts keren dacht ik mijmerend aan de tekst van het mooie Marialied uit onze kindertijd. “Een paradijs van bloemen ziet men spruiten, nabij de veldkapel. Maria hoort, terwijl de sterren glanzen, de naklank van de laatste rozenkransen. Ave Maria…” Tekst: Yvonne Dewarier

Eeuwenlang spelen kapellen en kapelletjes een prominente rol in het verleden van onze voorouders en die rol blijkt lang nog niet uitgespeeld. De meeste kapelletjes ontstonden door privé initiatief. Wij treffen hier in Diepenbeek dan ook heel veel kapellen en kapelletjes aan en elk kapelletje heeft zijn eigen geschiedenis. Deze is niet altijd makkelijk te achterhalen omdat ze zo oud zijn en niemand het ons nog kan vertellen. Deze kleine landschapselementen moeten we trachten te behouden. 6 jaar geleden is de Heemkundige Kring begonnen met het restaureren van kapelletjes. Ieder jaar wordt er dan ook één in ere hersteld.Mooi in harmonie met de prachtige voortuin van Theo en Maria Jordens-Martens en omringd door een zee van bloemen, bevindt zich een kapel die toegewijd is aan Onze Lieve Vrouw van Lourdes. Tot 1946 hing er op deze plaats een boomkapelletje met een porseleinen Onze Lieve Vrouwbeeldje. Het hing er aan een dode kopeik, omringd door dennen. Dit oude kapelletje werd in de jaren dertig en veertig ter gelegenheid van de meimaand versierd met een thujakrans die met papieren rozen was bezet. Om de aandacht op de versierde kapel te vestigen, schoten de buurtjongens op de eerste zondag van mei, met karbuurdozen. In 1946 ruimde deze boomkapel de plaats voor de huidige kapel. De moeder van Tuurke Steegmans, Elisabeth Grommen had een zware operatie ondergaan. Haar echtgenoot Djang Steegmans beloofde een kapel te laten bouwen als zijn vrouw zou genezen. Het “wonder” gebeurde. Jef Martens vader van Guillaume Martens kreeg de opdracht hier een bakstenen bouwwerkje te plaatsen, dat helemaal gecementeerd werd. De versiering, onder aan de voor- en zijgevel, werd met een eetlepel aangebracht. In de nis achter glas werd het porseleinen Onze Lieve Vrouwbeeldje geplaatst dat voordien in het boomkapelletje stond, samen met een plaasteren beeld van Onze Lieve Vrouw van Lourdes, 2 zilveren kandelaartjes en kunstbloemen.Onder de nis werden de Maria-initialen en het bouwjaar 1946 aangebracht. Een stenen kruisje prijkte op de kapel. Twee betonnen pilaartjes moesten de voorgevel sieren, maar konden niet verhinderen dat de kapel door de jaren meer en meer scheef zakte. Toen in 1987 de Zandstraat verbreed werd moest deze kapel wijken en liet Theo Jordens de kapel in zijn voortuin plaatsen. Maria en Theo hebben deze kapel steeds goed onderhouden. Weer en wind lieten echter hun sporen na en onlangs viel het stenen kruis nog van het dak. Edgard Willems stak de kapel in een nieuw kleedje en op de nok werd een nieuw smeedijzeren kruis geplaatst. Guido Billen (neef van Willy Billen) vervaardigde een nieuw raam. Op woensdag 15 augustus het feest van Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart werd de gerenoveerde kapel om 11.15uur plechtig ingezegend door Pastoor Palmans. Dit gebeurde onder grote belangstelling. Lowieke Dehasque speelde op zijn accordeon een paar Marialiedjes die door de aanwezigen meegezongen werden. Er werd een tientje voorgebeden door Hugo Slechten, kleinzoon van Djang Steegmans. Na het officieel gedeelte werden de aanwezigen uitgenodigd bij de familie Jordens samen met het bestuur van de Heemkundige Kring om nog even na te praten. Tekst: Yvonne Dewarier

Naar goede jaarlijkse gewoonte heeft de Heemkundige Kring ook dit jaar weer een kapel in ere hersteld.Sinds mensenheugenis prijkte er aan de reusachtige eik een veldkapelletje op de plaats waar een paar steegjes elkaar kruisten. Leon Hamal een buurtbewoner geboren in 1928, herinnert zich dat er een oud kapelletje aan deze boom hing toen hij als kleine jongen naar school ging. Toen dit door weer en wind geschonden was en verdween, werd er in mei 1958 ( Lourdesjaar) een nieuw boomkapelletje opgehangen. Maria Knuts (+) toen voorzitster van de B.J.B. liet dit in de schrijnwerkerij Habex maken. Het beeldje van Onze Lieve Vrouw van de B.J.B. werd op 01 mei na het meilof gewijd door E.H. Vivijs proost en in groep naar de Toekomststraat gebracht. Gedurende verschillende jaren werd er in de meimaand aan het kapelletje een Mariahulde gehouden door de B.J.B. en K.L.J. Voor de buurt was dit dan ook het K.L.J.kapelletje. Ook dit kapelletje is in de loop der tijden verdwenen. Enkel de haak in de oude eik herinnerde ons aan wat er eens geweest was…. De eik bevindt zich thans op eigendom van de familie Biets Danny. Sinds dinsdag 15 augustus 2006 het feest van Onze Lieve Vrouw Hemelvaart prijkt aan deze haak een nieuw kapelletje. Willy Grosemans uit de Kapelstraat vervaardigde een beeldig kapelletje. Nieke America-Esthers schonk ons haar Mariabeeldje dat zij in 1963 als huwelijksgeschenk ontving en dat tot op heden in haar woning een ereplaats had. Naar oude traditie kreeg vroeger elk lid van de B.J.B. als huwelijksgeschenk het Mariabeeldje dat de naam van hun vereniging droeg. Zodoende zijn er in Diepenbeek nog heel veel gezinnen die zo een beeldje in hun bezit hebben. Zoals in het verleden zal ook dit in eer herstelde kapelletje vanaf vandaag “K.L.J. Kapelletje” genoemd worden. Na de mis van 10uur heeft Pastoor Guido Heene het kapelletje plechtig ingezegend. Samen met het bestuur van de Heemkundige Kring, buurtbewoners, K.L.J.-leden en sympathisanten begaven we ons naar de Toekomststraat ter hoogte van huisnummer 21. Onder een zeer grote belangstelling werd het kapelletje ingezegend. Er werd een tientje voorgebeden door Kinderen van de K.L.J. Nadien zongen de aanwezigen in koor “Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen” begeleid door Louiske Dehasque met accordeon. De viering werd besloten met het K.L.J.-lied. Na het officieel gedeelte werden de aanwezigen uitgenodigd in “Café De Rode Leeuw”om samen met het bestuur van de Heemkundige kring nog even na te praten. Tekst: Yvonne Dewarier

22 mei 2005 Vroeger was de Houbrichtstraat een holle aardeweg en als je vanaf de Tierstraat de straat inging lagen er aan de rechtse kant boven je hoofd de velden. Vanop de driesprong vertrekt ook een veldweg naar het Hoogveld. Deze kwam vroeger langs de Dries (= boskant, ondertussen lang verdwenen). Boven op dat “hoog veld” hing sinds mensenheugenis een veldkapelletje aan een kopeik , dit verdween in de veertiger jaren en vader Voets bouwde hier een stenen kapelletje. Vandaar dat deze kapel door de mensen in het dialect “de kapel van ’t Hoeveld” genoemd werd. Zelfs nu, zovele jaren later, nu de straten gemoderniseerd en verhard zijn, is deze ligging nog steeds identiek. Vele jaren waren de buurt van het kapelletje van het Hoeveld een speelterrein voor de jeugd waar zij hun mooie jeugdjaren doorbrachten en dit onder de bescherming van Onze Lieve Vrouw. Later was ook het kapelletje getuige van de eerste stappen in de liefde. De jeugd is haar eigen weg gegaan, van het kapelletje weggegaan . Het bleef wezenloos achter en verkommerde. De Heemkundige Kring herontdekte dit kapelletje, de resten van het oude kapelletje werden opgeruimd en er werd een nieuwe kapel gebouwd, die op 22 mei 2005 door Deken Thijs onder grote belangstelling ingezegend werd. In de meimaand verzamelen de buurtbewoners nog steeds rond de kapel om het rozenhoedje te bidden. Tekst: Yvonne Dewarier

Al verschillende jaren na elkaar probeert onze Heemkundige Kring elk jaar minsten één kapelletje in ons dorp terug in ere te herstellen. Zo hebben we al de kapel aan de Russelbeekstraat gehad en die in Laag Keizel. Dit jaar was het de beurt aan het kleine boomkapelletje in de Vroegopstraat “Mjallemans kapelleke” hangt daar aan een van de drie lindebomen op de hoek met de Merlemontstraat. Het huidige kapelletje is destijds door Toine Smolders gemaakt. Dit is in opdracht gebeurd van Martin Bleus, de toenmalige bewoner van Merlemont. Het oude kapelletje was volledig versleten en Martin had een goede reden om een nieuw te plaatsen. Martin heeft ooit een gunst gevraagd aan Onze Lieve Vrouw van Tongeren. Doordat hij deze gunst had verkregen heeft OLV van Tongeren een speciale plaats gekregen bij de familie Bleus. Dit is ook de reden waarom deze kapel aan OLV van Tongeren is opgedragen. Het kapelletje is onlangs hersteld geweest door Mil Claesen. De lindebomen zijn veel vroeger geplant door Hendrik Lambrichts, alias Mjallemans Harieke. Waarom drie lindebomen? Van oudsher is de linde een vredesboom. Vroeger opgedragen aan de godin Freya. Freya was de godin van de vruchtbaarheid, liefde en de gerechtigheid. In de oudheid werd er ook recht gesproken onder lindebomen. De linde wordt ook beschreven als een elegante en vrouwelijke boom. Bij de kerstening heeft Maria de plaats van Freya ingenomen. Zo kreeg de lindeboom dan een functie tegen hekserijen. Dit is ook de reden waarom er dikwijls drie linden aan de ingang van een woning werden geplant. Vandaag de dag hebben de lindebomen deze functie verloren. Door het lawaai van onze voertuigen durven de heksen niet meer buiten komen. Hierdoor hebben de heksen ook alle geloofwaardigheid bij de moderne mens verloren. Een lindeboom levert ons nu enkel nog schaduw en lindethee en…. je kan er kapelletjes aan hangen. Tekst: Ivo Claesen

De kapel van Laag Keizel, in de omgeving bekend als de kapel in “Stieneskes bos” is toegewijd aan Onze Lieve Vrouw Virga Jesse. Destijds lag hier een vijver, die diende als spaarbekken voor de Ijzerlindebeek. Aan de rand daarvan lag een gemetselde ijskelder die in de winter gevuld werd met het ijs van deze vijver. Enkele geneesheren van Hasselt kwamen toen regelmatig ijs halen om de wonden van hun patienten te verdoven. De middeltjes van nu waren toen nog niet gekend. Rond deze plaats stond toen een strook eikenbos. Lom Wijnants, Lom van Stienissen, kocht op zeker ogenblik dit goed dat toebehoorde aan Theunis Flippe goudsmid te Hasselt. Toen reeds hing er een klein houten kapelletje aan één van de eiken. Bij de verkoop van de grond werd een gedeelte van de eiken gerooid, tegen één van deze eiken hing de boomkapel. Lom Wijnants, bouwde toen op eigen grond, aan de overkant van de weg, de huidige bakstenen kapel, waarschijnlijk omstreeks 1910. Heel waarschijnlijk dateert het Virga-Jessebeeld ook uit deze periode en werd het er door Lom in gezet. Ook een borstbeeld van het Heilig Hart prijkte tot einde van de jaren tachtig in deze kapel. Telkens als er een kind geboren werd in zijn gezin, plantte Lom een boom bij zijn heiligdom. Er stonden in totaal 4 bomen. Na de familie Wijnants werd de kapel nog jaren onderhouden door juffrouw Victorine Machiels. De huidige eigenares van de kapel is mevrouw Truyens Malherbe Yolande. Het Virga-Jessebeeld is een kopie in plaaster van het originele exemplaar, dat rond 1900 in porselein was vervaardigd. Gezien de erbarmelijke toestand van het beeldje gaan we er vanuit dat dit ook ongeveer 100 jaar oud is. Het gaat hier om een aangekleed beeld dat 42 cm hoog is en gegoten in de Italiaanse fabriek van Amadeo Guglielmini met het nummer 108. Het geheel biedt een volkse voorstelling van een madonna met kind. Het kleden van beelden was een gebruik uit de 17de eeuw. Tot de 7-jaarlijkse feesten van 1968 was het Virga Jesse beeld van Hasselt naar Spaanse mode gekleed. De kledij van het Diepenbeeks beeldje werd ook gedragen in de periode 1898-1968 en dit met de gekroonde initialen A.M. (Ave Maria) er op geborduurd. Op het voetstuk staan 2 verschillende rocaillemotieven (rollende curven) als symbool van de roccocostijl. In het voorjaar 2003 werd door de Heemkundige Kring van Diepenbeek beslist om deze kapel te restaureren. Omdat van 10 tot 24 augustus 2003 te Hasselt de Virga Jesse feesten plaats vonden, maakten wij van deze gelegenheid gebruik om ook hier in Diepenbeek de Virga Jesse feestelijk te herdenken en werd deze kapel op vrijdag 15 augustus 2003 plechtig ingezegend door Eerwaarde Heer Deken Thijs. Om 10 uur werd in de Sint-Servaaskerk de Hoogmis van Onze Lieve Vrouw Hemelvaart opgedragen. Samen met de kerkelijke overheid, het gemeentebestuur, het bestuur van de Heemkundige Kring en de buurtbewoners gingen we na de Hoogmis naar de kapel. Onder grote belangstelling zegende Deken Thijs de gerenoveerde kapel. Lowieke Dehasque speelde op zijn accordeon een paar Marialiedjes die door de aanwezigen meegezongen werden. Na het officieel gedeelte werden de aanwezigen uitgenodigd in het buurthuis “Bergheem” om samen met het bestuur van de Heemkundige Kring nog even na te praten. De kleine nostalgische achtergrond, hieraan verbonden, wordt door de Heemkring graag groot gemaakt. Deze plekjes moet men koesteren, waar men alle stress kan vergeten en zachtjes weg mijmeren. Men denkt er terug aan de tijd van toen…als wij hier kwamen spelen, stiekeldjaggen vangen en paddestoelen plukken. Deze herinneringen moeten bewaard blijven … . Tekst: Yvonne Dewarier

1 mei 2002 Het blauwe kapelletje: Hoek Steenweg-Russelbeekstraat. Dit kapelletje is een paalkapelletje. Men ziet dit als men dichter bij komt. Sinds mensenheugenis was er hier een kapelletje. Het werd jaren onderhouden door de uitbaters van het café bij Marjan. Martin Poesmans en Linneke waren de laatste uitbaters voor het café afgebroken werd. Martin zorgde gewetensvol gedurende 25 jaar voor het kapelletje tot 1992. Begin april 1980 was het kapelletje plotseling verdwenen. Martin zorgde voor een nieuw gebedshuisje en op 01 mei sierde het de buurt. Nadat Martin verhuisd was en het café afgebroken, lag het kapelletje er zielig en verlaten bij. Het werd verschillende keren door vandalen bezocht en niemand schonk er nog aandacht aan. Op een dag toen ik er voorbij kwam lag het op de grond. Dit was echter het kapelletje uit mijn kinderjaren, dat mij zeer nauw aan het hart lag. “Terugdenkend aan de tijd van toen … als ik te voet op weg naar school hier dagelijks tweemaal voorbijkwam en in de meimaand samen met de buurtbewoners aan het mooi versierde kapelletje ging bidden. Hoe dikwijls plukte ik een mooi boeketje veldbloemen of vlocht ik een kransje met meizoetjes (madeliefjes) die ik onderweg verzamelde en bij Maria neerlegde. De prachtige paardenkastanjeboom was in de meimaand getooid met duizenden bloesems, in mijn kinderfantasie leken dit ontelbare kaarsjes die prijkten op deze statige boom”. Nu lag dat kleine landschapselement, dat ooit voor mij wat betekende daar op de grond eenzaam en verlaten klaar om met het groot vuil opgeruimd te worden. Bij mij flitste de gedachte wat weg is, is weg en komt nooit meer terug. Ik besloot er iets aan te doen. Ik verkocht op een eet dag in het buurthuis “ Bergheem” Primula’s. Met de opbrengst van de bloemenverkoop werd materiaal gekocht om een nieuw kapelletje te maken. Enkele buurtbewoners gingen aan de slag, Jozef Vandenreyt maakte een kopie van het oude kapelletje, maar een veel mooiere uitgave. Emilienne Steegmans gaf het een mooie blauwe kleur, ikzelf zorgde voor het Mariabeeldje en maakte de bloemenkrans, vaasjes en bloemetjes werden geschonken door Willy Billen. Er werd een plaatje aangebracht met daarop 01 mei 2002. Het kapelletje werd op 01 mei 2002 na de Hoogmis van 10 uur plechtig ingezegend door Eerwaarde Heer Deken Albert Thijs in aanwezigheid van het Gemeentebestuur, de Heemkundige Kring en de buurtbewoners. Lowieke Dehasque speelde op zijn accordeon een paar Marialiederen die door de aanwezigen werden meegezongen. We sloten af met het wondermooie Marialied Onze-Lieve-Vrouw-van Vlaanderen. Na afloop werd in het buurthuis “Bergheem” een drankje aangeboden en nog wat nagepraat met de buurtbewoners. Tekst: Yvonne Dewarier